کبریا

این بیانیه، فتنه 88 را در سیاهه فتنه‌آفرینی‌ها و بحران‌سازی جبهه دشمن علیه انقلاب اسلامی و ملت ایران طی 38 سال اخیر متفاوت قلمداد کرده و تصریح کرده است: فتنه عمیق و کودتای مخملی 88 از حیث ماهیت، گستره و عمق، صف‌آرایی عناصر و بازیگران داخلی و خارجی، روند و شرایط حاکم بر محیط ملی و فراملی، آثار و پیامدها و حتی درس‌ها و عبرت‌ها دارای وجود متمایز و منحصربفرد با سایر توطئه‌ها علیه انقلاب اسلامی بود که اهمیت و درک مسئله «نفوذ» در اشخاص و لایه‌های مدیریتی کشور را مورد تأکید قرار می‌دهد.

این بیانیه با تأکید بر اینکه پژواک فتنه و اعمال فتنه‌گران باید به‌مانند آیینه‌ای شکسته هر روز در برابر تردیدکنندگان و آنانی که در پی تطهیر سران فتنه هستند قرار گیرد، افزوده است: ملت ایران، آنها را که در مقابل قانون گردن‌کشی کردند و دشمن را به براندازی نظام امیدوار کردند، هرگز نخواهد بخشید و با روایت مستمر فتنه 88، خسارت‌ها، خیانت‌ها و خباثت‌های فتنه‌گران تحت حمایت مثلث شوم آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی را از یاد نمی‌برد.

این بیانیه حماسه 9 دی‌ماه را عامل میرایی و دفن فتنه 88 توصیف و آورده است: حماسه 9 دی‌ماه 88 نمایش پایبندی ملت ایران به «اسلامیت» و «جمهوریت» نظام و «ولایت‌پذیری» آنان بوده و با تبلور «بصیرت» و تبعیت از «ولایت‌فقیه» مظهر نفوذناپذیری ایرانیان و «نه» بزرگ آنان به جبهه دشمن قرار گرفت.

این بیانیه تصریح کرده است: دستاورد حضور حماسی ملت ایران در 9 دی‌ماه سال 88، اقتدار و استحکام نظام و «گفتمان انقلاب اسلامی» را نزد دوستان و دشمنان ارتقا بخشید و به جهانیان اثبات کرد مردم و نظام در ایران اسلامی در پرتو «ولایت‌فقیه» یک حقیقت واحد بوده و از چنان ریشه، ظرفیت و اقتداری برخوردارند که به‌راحتی قادر هستند هر توطئه و فتنه‌ای را خنثی کنند.

این بیانیه در پایان با تأکید بر لزوم بازخوانی درس‌ها و آموزه‌های فتنه 88 برای عبرت گرفتن نسل حاضر و نسل‌های آینده کشور و عمق‌بخشی بصیرت و هوشمندی ملی نسبت به ترفندها و توطئه‌های جدید نظام سلطه و استکبار علیه انقلاب و ایران اسلامی، آورده است: در فتنه 88 ملت بزرگ ایران ملاحظه کردند که ابعاد تهاجم و میزان ضدیت دشمنان با نظام برآمده از اسلام عزیز به‌حدی بزرگ و عمیق است که در صورت کمترین بی‌توجهی و خواب‌آلودگی، خسارت‌های فراوان به میهن اسلامی وارد می‌شود و لذا با بهره‌گیری از الگوی زیبای حماسه 9 دی بایستی مراقبت و هوشیاری دائمی در جامعه ما امری نهادینه و همیشگی به‌حساب آید.